piątek, 17 sierpnia 2012

Akcja ślub ;)

Jakiś czas temu pisałam, że wybieram się na ślub mojej koleżanki. Okres od kiedy dowiedziałam się o jej ślubie do czasu samej uroczystości (czyli do jutra) objęłam akcją o pięknej i wdzięcznej nazwie "Akcja Ślub".
Czas na małe podsumowanie:
Raczej nie schudłam od tamtego czasu (ok 4 tygodnie ;)), ale (moim zdaniem) urosła mi "łapa", co chyba nie powinno mnie cieszyć za bardzo... bo dziewczyna z "wielką łapą" (sami rozumiecie)... no ale nie ma tego złego. Jak w końcu uda mi się zredukować to ta wielka łapa stanie się jednym, pięknym mięśniem ;)
Ogólnie jestem zadowolona. Nie zaskoczę jej swoim wyglądem, ale nie zamierzam się poddać. 
Z podniesioną głową i wielkim uśmiechem na twarzy złożę Młodej Parze najpiękniejsze i najszczersze życzenia na świecie :) W końcu to ja od jutra będę właściwie jedyną "starą panną" w towarzystwie. Trzeba więc nową funkcję przyjąć godnie ;) Dobrze, że już mam kota ;) -  z kotem będzie łatwiej.

Będę dziś zastanawiała się co na siebie włożyć. Myślałam o mojej niezawodnej i pasującej "na każdą okazję" sukience, ale z drugiej strony to sam ślub, a ja zdecydowanie preferuję spodnie. Być może pojadę dziś do jakiegoś sklepu i jeśli uda mi się upolować w miarę sensowną bluzkę to chyba postawię na zestaw z białymi spodniami. Za spodniami przemawia również fakt, że na ten ślub muszę jechać do innego miasta, a zdecydowanie lepiej prowadzi mi się auto w spodniach (wiem, że to głupie, ale tak właśnie jest) :D
Jedno jest pewne: wystąpię w "szpilkach" (no dobra... buty z 8 cm obcasem przez wiele osób za szpilki uważane nie są, więc wystąpię w butach, które posiadają obcas ;)), ale w aucie zwykłe, płaskie i niezawodne baleriny czy coś w tym guście :D

Dziś zakończyłam siódmy tydzień mojego super "8-śmio tygodniowego planu". Zapewne domyślacie się, że widocznych rezultatów on nie przyniósł (oprócz mega łapy), ale siła i wydolność baaardzo poszły w górę. Utrata wagi jest dla mnie ważną sprawą i wiele osób na moim miejscu dawno by się poddało, ale ja widzę jakie korzyści dają mi regularne treningi i nie poddam się.
Teraz mam jeszcze większą motywację, bo z pomocą pewnej WSPANIAŁEJ KOBIETY myślę, że w końcu uda mi się osiągnąć zamierzone efekty. Dziękuję za porady i obiecuję wszem i wobec, że uczynię wszystko, by jak najdokładniej wypełniać Twoje zalecenia. Z ćwiczeniami na pewno dam radę, z dietą myślę, że też nie powinno być większych problemów, chociaż na początku może być trudno, ale ja już tyle przeszłam i tyle "przerobiłam" różnych wariantów żywieniowych, że myślę, że dam radę ;)
Przyszły tydzień będzie już ostatnim z moim "8-śmio tygodniowym planem", więc nowa rozpiska "ćwiczeniowa" pojawi się prawdopodobnie w przyszłą niedzielę na moim blogu.

A z super moich osiągnięć to:
BIEGAM PRZEZ 30 MINUT BEZ PRZERW NA MARSZ
WCZORAJ ZROBIŁAM SWOJĄ ŻYCIÓWKĘ: przez 30 minut pokonałam 3,7 km YUPIIII
Może to wydać się dla Was nic nie znaczącym dystansem, ale dla mnie to jest jak przebiegnięcie maratonu. Uczucia jakie mi wczoraj towarzyszyły po skończonym treningu to eksplozja radości, satysfakcja i wielka motywacja. Teraz wiem, że Igrzyska w Rio za 4 lata będą należeć do mnie ;)

Miłego i AKTYWNEGO weekendu
Kicia

16 komentarzy:

  1. Ajj z tymi ślubami ;) Chodzisz do fryzjera przed każdym?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Teraz nie mam takiej potrzeby, ponieważ mam tak ścięte włosy, że właściwie same się układają ;) Myślę, że jakiś mały ozdobny detal wepnę w czuprynę i będzie idealnie. A ponadto, jest to sam ślub. Gdybym wybierała się na wesele zapewne poszłabym do profesjonalisty, żeby "fryzura" przetrwała całą imprezę ;)

      Usuń
  2. Ewcia, baw się dobrze! I gratulacje osiągnięć biegowych - kto próbował biegać, ten wie, że 30 minut bez przerwy może być niezłą harówą:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję :-) A dla mnie to 30 minut to naprawdę jak maraton ;) biorąc pod uwagę mój tłuszczowy nadbagaż ;)

      Usuń
    2. 30 min bez przerwy to tez osiągnięcie dla chudziaków. Moja szczapowata koleżanka przez dwa tygodnie ćwiczyła 8 min bez przystanku:)

      Usuń
    3. Jednym słowem na kondycję trzeba sobie zapracować. Czy ktoś jest grubaskiem (jak ja), czy chudzinką to wszystko zależy od treningu i silnej woli.

      Usuń
  3. Baw się cudownie na weselu i nie martw się - jak będziesz chciała, to schudniesz. Ps. zazdroszczę łapy ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie idę na wesele ;P, a co do utraty wagi to ja bardzo chcę i nic z tego nie wychodzi (prawdopodobnie problemy zdrowotne stoją na drodze). A z łapą to jest tak, że jak trochę potrenujesz to Twoja też zacznie rosnąć ;)

      Usuń
  4. pewnie masz zastój ale waga znowu zacznie spadać, czego Ci życzę :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję bardzo, ale problem z utrata wagi raczej ma podłoże medyczne.

      Usuń
  5. Ubierz sukienkę - na pewno pozytywnie zaskoczysz gości i będziesz się czuła elegancko :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Gratuluję kolejnych osiągnięć :)

    OdpowiedzUsuń
  7. poszłam w spodniach ostatnio na wesele, jako jedyna z gości byłam ubrana w spodnie, komfort ruchu 100% i nikt absolutnie nikt nie zwracał mi jakiś uszczypliwych uwag! jak udał się ślub?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ślub był piękny. "Młodzi" jeszcze piękniejsi ;) a ja zostałam ostatnią starą panną w towarzystwie ;)
      Ubrałam sukienkę, bo w sumie "na sam ślub" (czyli na 1,5 h) jakoś dałam radę ;)
      Ja ze spodniami i weselem miałam inne doświadczenia: 2 lata temu poszłam na wesele w spodniach... Wszyscy się na mnie patrzyli i w sumie "nie fajnie" się czułam ;) no ale wygoda i komfort niesamowity był i nie musiałam się zastanawiać "czy nie widać zbyt dużo" kiedy siedziałam na ławce na tarasie;)

      Usuń